قهوه اي
قهوه اي صرفا يه رنگ نيست اصلا نميشه مثل همه ي رنگا نگاش كرد.
قهوه اي بيشتر از اون كه رنگ باشه يه نماد نماد تحمل و
استواري
يادتونه هميشه تو نقاشيهامون كوهها، قهوه اي بودن، هميشه تنه ي درختا رو قهوه اي ميكرديم ، يا هميشه زمين قهوه اي كمرنگ بود.
هيچوقت هم اين رنگها رو عوض نمي كرديم. هيچوقت.
آسمون ميتونست سفيدهم باشه، خورشيد بعضي وقتا نارنجي ميشد، اما قهوه اي ها هميشه قهوه اي بودن
اينا نشون ميده كه از همون اول، قهوه اي نمادي از پايداري و مقاومت و استواري بوده
منعطف ترين رنگه .. با همه چيز كنار مي ياد....هم رنگ چيزاي خوبه، هم رنگ چيزاي بد و زشت....(كه البته اون هم حكمتي داره!)
هيچ ادعايي نداره....نه چيزي رو زنده ميكنه، نه حركت ميده، نه ساكنش مي كنه، همه چيز همون جور مي مونه كه هست حتي اگه قهوه اي باشه.
با همه چيز كنار مي ياد يعني اين رنگ به همه چيز مي ياد.!
رنگ با اصالت و سنگيني ِ
دقت كردين هيچ پدر ومادري رنگ اتاق بچشو يا لباساشو قهوه اي نميكنه...
يه جورايي طعم پختگي ميده....رنگ عصاي بابابزرگاست!كه همين به اندازه كافي پختگي توش هست.
يادش به خير يه عزيزي بهم ميگفت: قهوه اي رنگ ِ تاريخ ِ ، رنگ هر چيزي كه مي خواي تو چشم نباشه ، رنگ هر چيز گرد گرفته و قديمي
مي گفت قهوه اي رنگ ِ گذشته هاس...
نمي دونم چرا ولي قهوه اي خيلي به من مياد..................خيلي...
پ.ن.: نميدونستم قالب وبلاگم كجاست وگرنه حتما قهوه اي ش ميكردم مثل قبل...
پ.ن.: يه زنگ تفريح كوتاه داشتم ..ولي الان ديگه سرِ كلاسم.... شما زنگ تفريح نمي خواين؟